Υγρασία σε τοιχοποιία που εφάπτεται στο έδαφος.

Τα δομικά στοιχεία μιας κατασκευής (οικοδομής ή κατοικίας), που βρίσκονται σε άμεση επαφή με το έδαφος, υπόκεινται σε πολλές και διαφορετικές καταπονήσεις από την υγρασία που μπορεί να προέρχεται από την υγρασία του εδάφους, διαρροές νερού στο σημείο, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις, υπόγεια νερά. Επίσης, οι εξωτερικές επιφάνειες (τοιχοποιίες) είναι εκτεθειμένες σε υγρασία προερχόμενη από πιτσίλισμα νερού της βροχής, πάγο αλλά και διείσδυση υγρασίας μέσω τριχοειδών ρωγμών που προκαλούνται λόγω συστολοδιαστολών της επιφάνειας.

Σε πολλά κτίρια και κατοικίες, κατά το στάδιο της κατασκευής κυρίως, έχουν εφαρμοσθεί λύσεις για την προστασία των ευαίσθητων αυτών στοιχείων σε προσβολή από υγρασία. Σε πολλά περισσότερα δεν έχει ληφθεί κάποιου είδους πρόνοια για το θέμα αυτό. Σε κάθε περίπτωση, κακοτεχνίες κατά την κατασκευή, μεταβολή των καιρικών και κλιματολογικών συνθηκών, αλλά και η παλαίωση του κτιρίου (υλικά κατασκευής) δημιουργούν μόνιμες ή προσωρινές ζημιές από υγρασία στην τοιχοποιία.

Οι συνέπειες από τη διείσδυση της υγρασίας στην τοιχοποιία μπορεί να αφορούν:

• Απώλεια θερμομονωτικής ικανότητάς της (Αύξηση της υγρασίας κατά 4% σε τοιχοποιία μειώνει τη θερμομονωτική της ικανότητα κατά 50%)
• Άλγη, μύκητες και άλλοι μικροοργανισμοί βρίσκουν εύφορο έδαφος για να δημιουργηθούν και να αναπτυχθούν.
• Διαφόρων ειδών άλατα (ως διαλύματα νερού) διεισδύουν στα δομικά στοιχεία προκαλώντας εξανθίσεις που οδηγούν σε επιφανειακές αποκολλήσεις (κομματιών) της επιφάνειας της τοιχοποιίας.

Οι λόγοι για τους οποίους μπορεί κάποια τοιχοποιία να φέρει μικρότερα ή μεγαλύτερα φορτία υγρασίας μπορεί να αφορούν:

• Ανερχόμενη υγρασία από δίκτυα τριχοειδών που έχουν δημιουργηθεί στην τοιχοποιία.
• Ρηγματώσεις ή διαρροές σε αρμούς (π.χ. της πλινθοδομής με την οποία είναι κατασκευασμένη η τοιχοποιία).
• Προβληματικές σφραγίσεις σε ενώσεις (κάθετους) αρμούς με στοιχεία που εφάπτονται στην τοιχοποιία (π.χ. καμινάδα τζακιού).
• Ελλιπής αερισμός, μόνωση – σε εσωτερικές επιφάνειες της τοιχοποιίας.
• Κατεστραμμένοι σωλήνες ύδρευσης & αποχέτευσης, εφαπτόμενοι ή πλησίον της τοιχοποιίας.
• Αύξηση της καταπόνησης από ανερχόμενη υγρασία από το έδαφος ή βροχογενή υγρασία.  

Οι ενέργειες που κάνουμε για να λύσουμε το πρόβλημα της υγρασίας σε επιφανειακό επίπεδο, σε σημεία που οι επιφάνειες της τοιχοποιίας συμβάλλονται με το έδαφος, αφορά στην κατάλληλη στεγάνωση των επιφανειών μέχρι και ύψους τουλάχιστον 1,2m. Αν η κατασκευή είναι νέα τότε, πριν την επιχωμάτωση των εξωτερικών της πλευρών (του υπογείου αν έχει, ή των θεμελίων της), προχωρούμε στην κατάλληλη στεγάνωση με πολύ προσεκτικό τρόπο, συνήθως με χρήση τσιμεντοειδών στεγανωτικών υψηλών προδιαγραφών τα οποία για να μην ‘τραυματισθούν’ κατά την επιχωμάτωση, τα προστατεύουμε με παρεμβολή ειδικής προστατευτικής μεμβράνης (‘αυγουλιέρα’).

Η λύση για την υγρασία που παρουσιάζεται χαμηλά (μέχρι 1,2m από την επιφάνεια του εδάφους) στην εξωτερική επιφάνεια της τοιχοποιίας λόγω ανερχόμενης υγρασίας αλλά και από το πιτσίλισμα της βροχής στην περιοχή αντιμετωπίζεται με εφαρμογή επαλειφόμενου στεγανωτικού υψηλής ελαστικότητας.

Η λύση του προβλήματος της ανοδικής υγρασίας στη μάζα της τοιχοποιίας είναι ένα πολύ σύνθετο θέμα το οποίο αντιμετωπίζεται με ειδικά υλικά από εξειδικευμένους τεχνίτες,  με ρητινούχες ενέσεις στην τοιχοποιία κ.ά. ενώ σε κάθε περίπτωση η ανάλυσή του υπερβαίνει τους σκοπούς αυτού του σημειώματος.